Καλά, εσύ..σκοτώθηκες νωρίς

    Θυμήθηκα που πατούσα στο παλιό μου Νόκια μια μεγάλη χρονολογία στην τύχη κι αυτό με έβγαζε σε ένα χρόνο όπου μου υπενθύμιζε πως ο πατέρας μου θα είναι 106 χρονών, άρα πεθαμένος απο χρόνια, εγώ 70 -γιατί πάντα υποθέτουμε πως θα ζήσουμε κάμποσο-, η μάνα μου 99, πιθανότατα νεκρή κι αυτή, το γατί μου θα είναι χώμα ήδη μια πενηκονταετία, η γιαγιά μου τραγελαφικά ξεχασμένη, με τα 128 άπειρα χρόνια της και το ραντεβού στον οδοντίατρο αδιάφορο όσο ήταν και εκείνη η συνάντηση του παππού μου με τον τσαγκάρη στο καφενείο 48 χρόνια πριν.
    Θυμήθηκα τη θλίψη. Δε θέλω να μείνω μόνη μου. Δε θέλω να συμβούν όλα αυτά.

Αλλά μετά πέρασαν τα χρόνια, διάβασα για άλλους και αναρωτήθηκα.
Πως άντεξαν αυτοί που τους έχασαν όλους;
Πως άντεξαν αυτοί που τους συνέβησαν όλα;

2 πράγματα με ταρακούνησαν τελευταία.
Το ένα είναι η συνέντευξη του Βενιαμιν Καπόν, Έλληνας εβραίος, Θεσσαλονικιός και επιζών του Άουσβιτς. Πρόκειται για ένα απλό κείμενο, όπου περιγράφει τα μύρια όσα μέσα, και αναφέρομαι κυρίως στη σοκαριστική συμπεριφορά αρκετών Θεσσαλονικιών και στη μαύρη ιστορία που φυσικά δεν μαθαίνουμε. Δωσίλογοι, μεσεγγυούχοι, καταχραστές. Βρίθει απο συνδέσμους με άλλα, σχετικά άρθρα και το βρίσκω αρκετά διαφωτιστικό για να πάρει κανείς μια γεύση για το τι πέρασαν πραγματικά οι εβραίοι, πέρα απο τις λίστες του Σίντλερ και τις ταινίες. Επιτέλους γίνεται τόσο ρεαλιστικό και χειροπιαστό, σαν να σου το διηγείται η γιαγιά σου.

Το άλλο είναι το βιβλίο του Χρόνη  Μίσσιου.
 Επειδή είμαι τεμπέλα, έτυχε και γνώρισα πρώτα το κόμικ. Αλλά τώρα θα διαβάσω και το πραγματικό βιβλίο. Όπως και να'χει, η εικονογράφηση ήταν ώρες ώρες μια εκκωφαντική σιωπή.

Λίγες φορές έχω συγκινηθεί τόσο με βιβλίο. Τα ατέλειωτα βασανιστήρια, τόσο ωμά και βάναυσα και οι φυλακές επειδή σε πιάσαν -το ποιοί δυσκολεύομαι να το χαρακτηρίσω ήρεμα- να είσαι κομμουνιστής τη λάθος περίοδο. Του Εμφυλίου. Κατα τη γνώμη μου, όχι ακριβώς κομμουνιστής, μα αγνός, ιδεολόγος ανθρωπιστής μέχρις αηδίας. Ακριβώς αμέσως αφού είχες κάνει αντάρτικο. 16 χρονών. Η εγκληματική προσπέραση του εμφυλίου στο σχολείο με φέρνει σε καχυποψία μέχρι και σήμερα, και σίγουρα με κάνει να θέλω να μάθω παραπάνω.

Τέλος πάντων, είναι αργά και το θέμα βαρύ. Δε βαρυέστε!

Ξέρετε τι φταίει...έπιασα τόσο πάτο με το προηγούμενο θέμα, που έπρεπε να έρθω στα ίσα μου με το παρόν! Τα φιλιά μου στην όμορφη βλογόσφαιρα, βλογόσφαιρα, η αγαπημένη μου πόλη!

Ρωμαίος και Ιουλιέττα, ανταπόκριση απο Μέγαρο

    Με επιφύλαξη πλησίασα σήμερα το απόγευμα το Μέγαρο Μουσικής, κυρίες και κύριοι, γνωρίζοντας οτι το μπαλέτο της Λυρικής είναι σάπιο, αλλά με μια ελπίδα, καθότι η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να τους έκανε καλό. Στην όπερα πάντως τους κάνει.

   Για να μην μακρηγορούμε, μας καλούν και απο το κοντρόλ, η παράσταση ήταν καλή. Ναι, κυρίες και κύριοι, τελικά ο Ρενάτος ο Τζανέλλας, που έχει πάρει εργολαβία τις χορογραφίες του μπαλέτου της ΕΛΣ (Εθνική Λυρική Σκηνή)  εδώ και κάτι χρόνια, δεν είναι τόσο άχρηστος όσο νόμιζα.

 Ευτυχώς που τελικά δεν επεδίωξα να γίνω κριτικός, φαντάζεστε να τα έγραφα αυτά για εφημερίδα?

   Για του λόγου το αληθές, εκάθησα σε πρίμα θέση, οικονομική, και μπροστά μου ήτο διάζωμα-διάδρομος, με κενές θέσεις για ταξιθέτες και αργοπορημένους (ο δόκιμος όρος του καθυστερημένου). Και ήρθε και κάθισε σε κάποια φάση ένας άνθρωπας μ'ένα μαλλί μπουκλόφουντα, να 'ναι καλά η αμφιθεατρική διάταξη γιατί θα τον κούρευα. Μόλις έκανε λίγο σιωπή ανάμεσα απ τις σκηνές, αμέσως να βαρέσει παλαμάκια ο εν λόγω κύριος. Κανα-δυό φορές παρέσυρε και το λοιπό θέατρο. Ε, αυτός ήταν ο Τζανέλλας. Επευφημούσε τη μούσα του.

   Δεν ξέρω απο μπαλέτο, αυτό δε σημαίνει όμως οτι δεν έχω κοινή αίσθηση του καλοφτιαγμένου. Σε κάποιες φάσεις στην αρχή, δεν το είχαν με τον συγχρονισμό. Μετά το βρήκαν.

     Οφείλω να πω οτι είχα χρίσει ως σάπια τα μπαλέτα της ΕΛΣ, όταν είχα παρακολουθήσει μια Ζιζελ, πριν 3 χρόνια. Εκεί ήταν που ξίνισα με τον  κύριο Εργολαβία. Αν ήθελα να δω χοροπηδηματάκια πέρα-δώθε στη σκηνή και σταμάτημα σε στάση πλιέ και ρελεβέ, πήγαινα και στο μπαλετάδικο της γειτονιάς μου, να χαζέψω και πιτσιρίκια και να τρώω προκλητικά μπροστά τους κρουασάν σοκολάτα. Ε, και η σκηνή είναι τσιφούτικη στο θέατρο Ολυμπιά, και τα κοστούμια ήταν παλιακά, όλα μαζί συγκρότησαν μια σάπια, σάπια παράσταση, που με έκανε να αποκηρύξω την όλη ομάδα.

     Αλλά αυτή τη φορά κάτι είχαν κάνει με τις χορογραφίες παραπάνω. Δεν μπορώ να πω. Εγώ πιστεύω οτι ο Τζανέλλα εξακολουθεί να είναι άχρηστος, κι οτι κρυφοφέρανε κάποιον άλλο να κάνει τη δουλειά, τέτοια διαφορά!

μην τυχόν και βάλουνε κανονικό σταυρό και τους πούνε συμβατικούς!

     Γενικά υπήρχε συναίσθημα ρε παιδί μου, υπήρχε ερμηνεία, δεν ήταν αυτή η αηδία του άσκοπου μπονγκ-μπονγκ-με χάρη που ηταν ριζοσπαστικό το 1886.

και το αδιόρατο γυμνό βοήθησε.

    Αλλά εκεί που έγινε η διαφορά, ήταν στα κοστούμια. Βαθιά μπήκε το χερι στην τσέπη, κυρίες και κύριοι, των παραγωγών, καθώς τα κοστούμια σχεδίασε η, παγκοσμίου φήμης σχεδιάστρια μόδας, Celia Krithariotis!!!!

ΟΚ, λάθος φωτογραφία.

Ε? Ε? Ωραία δεν είναι?



    Βέβαια, όταν βγήκε στο τέλος όλο το μπαλέτο να υποκλιθεί, ήταν λίγο σαν πασαρέλα απο την εαρινή κολεξιόν.

Αλλά γενικά, η Σήλια κέντησε. Στην κυριολεξία. Κάτι κρυσταλλάκια που γυαλίζανέεεεεΑχ, πως γυαλίζανε!



     Εκεί που μας μπερδέψανε, ήταν που εμφάνισαν ένα 2ο ζευγάρι, πριν το Ρ&Ι, το οποίο ήταν πάλι μια απο τους Μοντέγους και ένας απο τους Καπουλλέτους, που για την ακρίβεια ήταν και ο αρραβωνιάρης της Ιουλιέτας, και γυάλιζε το ματάκι του. Μέχρι να καταλάβουμε οτι δεν είναι οι Ρ&Ι, πέρασε λίγη ώρα. Αυτήνα, την είχανε ντύσει με πίπουλα, χωρίς κοτόψειρες, τα οποία ακολουθούσαν αέρινα την κίνηση του σώματός της. Και μαδούσαν λίγο.

       Όλα καλά, αλλά το κοινό των χορευτικών παραστάσεων??? Πως να το αφήσω ασχολίαστο???

    Απο το 2002 τους έχω πάρει χαμπάρι, που είχα πάει στον Χοακίν Κορτέζ στον Λυκαβηττό. Εεεε μα. Οι χορευτές δεν κρύβονται!!

    Πάνε σε όλες τις βαρυσήμαντες αυτές παραστάσεις, και μάλιστα πιάνουν πάντα τις ακριβότερες θέσεις. Όταν λέμε ακριβές, εννοούμε οτι σκάνε 50άρια. Λες και η απόσταση απο τη σκηνή είναι αντιστρόφως ανάλογη με την εξέλιξη της καριέρας τους.

   Και πάααντα με δύο είδη αμφίεσης. "Κάτι απο Χόλυγουντ" ή "Ποοοπο, ίσα που τελείωσα απο την πρόβα". Οι δε γυναίκες παθαίνουν παράκρουση. Θέλουν, στο Μέγαρο τώρα, όχι στο Κόβεντ Γκάρντεν,  να κάνουν τόση εντύπωση, ΤΌΣΗ ΕΝΤΎΠΩΣΗ, που να πέσουν όλοι χάμω ξεροί απο τα καλογυμνασμένα κάλλη τους και ουαί κι αν κρύψουν κάτι απο τα μάτια μας. Κι αρχίζει ο συνδυασμός δεν-ξέρω-τι-να-πρωτοβγάλω, με κουλτουριάρικες τουαλέτες σε μπασμένη έκδοση.

Kάπως έτσι.

Kάπως έτσι.

Kαι κάπως ετσι.

Σόρι, αλλά εδώ μου ήρθε αυτό:

Και μετά μου ήρθε αυτό:

Και ολοκλήρωσα το mindblow με αυτό:

      Eγώ συγκεκριμένα, πέτυχα και καλογυμνασμένες χορεύτριες, που ήταν τόσο γυμνασμένες, που δεν μπορούσαν να ξεκινήσουν να διανοηθούν οτι τα πόδια τους μπορεί και να μην τα έκανε τόσο ωραία η φύση, τόσο ώστε να μας τα κάνουν κλύσμα!
πι χι:

Αλλά σας βρήκα το καλύτερο παράδειγμα, για να καταλάβετε πλήρως τι εννοώ:

.....




.....





.....





.....





.....






...........

 Αυτά. Κρα και ανταπόκριση απο πρεμιέρα μαζί. Ξανά κοντά σας, μόλις ξυπνήσει το κοράκι μέσα μου απο κάτι άλλο. Σύντομα!

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ??

Geeks του Harry Potter, ενωθείτε! Πορωμένοι είμαστε, όχι ηλίθιοι!


    Κατέβασα στο κινητό ένα έκτακτο απλικέισον με ΟΛΑ τα βιβλία του Χάρι Ποτερ στα αγγλικά! Έχω λιώσει. Στη δουλειά, στο λεωφορείο, στο χέσιμο, στο τραπέζι.


    Μετά την 15η ανάγνωση της 7λογίας λοιπόν, έφτασα να αποφασίσω να καταγράψω τις τρύπες στο σενάριο του αγαπητού μας Χάρι. Ένα άκρως ανούσιο έργο για το οποίο είμαι υπέρμετρα υπερήφανη και επιτέλους, νοιώθω οτι μπαίνω στην επίτιμη κλίκα των nerds.




ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ:


~Στο 4ο βιβλίο, όταν πια τελειώνει το έτος και φεύγουν τα παιδιά απο το σχολείο, έρχονται οι γνωστές άμαξες να τα πάρουν. Άμαξες που τις σέρνουν θέστραλ, δρακουλάλογα που τα βλέπουν μόνο όσοι έχουν δει κάποιον να πεθαίνει.....Τα οποία όμως εξακολουθούν να είναι άφαντα για τον Χάρι, κι ας έχει προηγηθεί η δολοφονία του Σεντρικ μπροστά στα μάτια του!!
     Προφανώς η πανέξυπνη Rowling ήθελε  να κρατήσει αυτό το ατού για μια θεαματική έναρξη του 5ου. Αυτό όμως λέγεται δημιουργικίστικη γραφή και τη διδάσκει με μεγάλη επιτυχία ο Dan Brown.

αυτή η ξεκώλα

~Στο 4ο πάλι, στη μονομαχία Βόλντεμορτ-Χάρι, όπου και γίνονται τα αντίστροφα ξόρκια, βγαίνει πρώτα μια σκιά του πατέρα Τζέιμς απο το ραβδί και ύστερα της μάνας Λίλυ. Ρε Ροουλινγκ, αντίστροφα δεν είπαμε μάνα μου?? Άσε τους συναισθηματισμούς ρε κοπέλ..Πρέπει  να ήταν πολύ κακή στα μαθηματικά.

εδώ η Ροουλινγκ όταν ήταν φτωχιά και νεότερη

η Ροουλινγκ τώρα και γηραιότερη.

~ Ο Βόλντυ πάλι, πως κράτησε το γαμώραβδο, το τόσο σημαντικό για την πλοκή, όντας μια αχλή που καταλάμβανε αρούρηδες και φίδια για 12 χρόνια??? Θα το άφησε κάπου και θα το πήρε ο ΠοντικοΑμμμ....fail.

Να δεις που έχει κάνει και υαλουροαπαυτό

~Το ίδιο αυτό ραβδί, στα αντίστροφα ξόρκια, ξεκινά να τα απαριθμεί ανάποδα.
 Αρχίζει με τους φόνους και τις βασανιστικές κατάρες του τελευταίου έτους, ΠΗΔΆΕΙ όλο τον βασανισμό μιάς Bertha Jokins και τις εξουσιαστικές κατάρες στον Bartemius Crouch, ΑΓΝΟΕΊ 12 χρόνια όπου "υποτίθεται" (κάνω air quoting τώρα) ο Βόλντυ ψυχορραγούσε και δεν έκανε μάγια, και προσγειώνεται ΤΑ ΤΑΝ ΤΑ ΤΑΑΑΑΑΝΝ!!! στους δύο πιο σημαντικούς φόνους, των γονιών του Χάρι.
 Μια εξαιρετική επίκληση στο συναίσθημα!!
........WTF??? Τα αντίστροφα ξόρκια ήταν επιλεγμένα highlights της εγκληματικής καριέρας του Βόλντεμορτ??? Για σε παρακαλώ Ροουλινγκ, γιά σε παρακα.....

Τι κάνουν μερικά εκατομμύρια στον άνθρωπο.

~Στο 7ο, ο Χάρι μεταχειρίζεται τους πεμπτουσιωτές σα να'ταν πλειμομπίλ! Μόνο ο έρμος ο Ντάμπλντορ πήγε σαν το σκυλί στ'αμπέλι όταν θέλοντας να χρησιμοποιήσει την πέτρα της ανάστασης, φόρεσε το δαχτυλίδι των Γκάουντ και καταδικάστηκε??
   Όλοι οι άλλοι πεμπτουσιωτές ήταν απλά βαζάκια???
   1 man 1 jar, Ροουλινγκ!!!


~Επίσης στο 7ο, όταν τα παιδιά φοράνε το μενταγιόν του Σλίθεριν, νιώθουν το βάρος και τη δυσαρέσκεια που προκαλεί. Καλά, χέσε το Χαρι που είναι αδερδή ψυχή. Μόνο η Άμπριτζ το φοράει και πετάει!!!

ωραιότατη

~Στο 7ο πάλι, όταν η Άμπριτζ καταδικάζει μιαν άτυχη γυναίκα στο υπουργείο, τους περιβάλλει ένα νοητό κουβούκλιο απο τον προστάτη της Άμπριτζ, κι απο πάνω ένα χάος Παράφρονες! Όταν σπάει η προστασία και γίνεται το ντου, πάνε μόνο στην κατηγορούμενη. Οι άλλοι κομπλέ. Πιάνονται χέρι χέρι και χορεύουν γύρω απο το μενταγιόν.


~Η Μπέλλατριξ, γιατί βρέχει τόσο ξεδιάντροπα το βρακάκι της όταν φλέπει τον Βόλντυ?? Νόμιζα οτι...εχμ.........είναι παντρεμένη!! Κι οτι ο ανήρ της δραπέτευσε μαζί της απ'το Αζκαμπαν κι επέστρεψε!! Άσχετο αν μετά η Ροουλινγκ θάβει την ύπαρξή του για 3 βιβλία. Αλλά ζωντοχήρα είναι, τι περίμενα??

αφήσαμε αυτή τη γυναίκα να μας διαμορφώσει ήθη??

~Κι επειδή έχω ένα θέμα με τα ραβδιά που ο καθένας κάτι ο,τι βολέψει τη Ροουλινγκ....ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΡΑΒΔΙΑ?? Κόσμος μπαίνει και βγαίνει απ το Αζκαμπαν και τα ραβδιά τους, λες και είναι στην αναμονή.
 Εγώ θυμάμαι καθαρά, στο 3ο βιβλίο, οτι ο Ποντικοουράς χρειάστηκε να αρπάξει ένα ραβδι για να ξαναμεταμορφωθεί σε ποντίκι και να το σκάσει. Ο Σείριος πως μεταμορφωνόταν σε σκυλί 14 χρόνια ΜΕΣΑ στο Αζκαμπάν????

o Σείριος στο Αζκαμπαν

   Όταν το σκάσανε (στο 5ο) οι ορδές των Θανατοφάγων απο κει μέσα, πως ήταν όλοι μάχιμοι στο τέλος? Που μου μπήκανε στο υπουργείο κι έγινε της κακομοίρας, και η Μπέλλατριξ σκότωσε το Σείριο, ΜΕ ΤΙ ΡΑΒΔΙΑ???
 Και καινούρια να φτιάξανε, έπρεπε να απαγάγουν τον Ολιβάντερ γι'αυτό. Δεν μπορούσαν έτσι απλά να σκάσουν στην Διαγώνιο Αλέα για ψώνια βλέπεις. Αλλά ο Ολιβάντερ απήχθη στο 7ο βιβλίο. ΣΤΟ 7ο ΝΤΗ ΝΤΡΕΛΑ ΜΟΥ!!!!




~Και μετά σου λέει οτι αν σε αποβάλλουν απο το Hogwarts, σου σπαν το ραβδί. Στο Αζκαμπάν όμως δεν πειράζει!! Έλα μωρέ! Αφού θα έχεις τους Θανατοφάγους!


~Οι δίδυμοι Γυέσλι γιατί απέφυγαν τις συνέπειες της αποβολής λοιπόν? (geek απάντηση: τεχνικά, αποχώρησαν οικειοθελώς, πριν τους διώξουν μπλααα μπλαα μπλααα)

Πλημμύρα γαματοσύνης

λιαρ λιαρ λιαρ

~Αφού "το ραβδί διαλέγει τον μάγο", πως έφτιαξε κατά παραγγελία ο Ολιβάντερ ραβδιά για μια στρατιά Θανατοφάγων όντας κρατούμενος του Βόλντεμορτ στο 7ο?? Βγηκε στην αυλή και πελέκησε ένα πεύκο, τσουρομάδησε κι έναν φοίνικα και να το?




~Καλά, αυτό που έγινε στο τέλος με τα ραβδιά ήταν πολύ μπερδεψοκατάσταση. Συμφωνα με τη Ροουλινγκ, όταν αφοπλίζεις τον άλλον (=τον νικάς), του παίρνεις και την κυριότητα του ραβδιού του.  
   Γιατί κάπως έτσι κέρδισε ο Ντράκο το ραβδί του Νταμπλντορ (οκ, whatever...). Το οποίο μετά ο Χάρι ΒΟΥΤΗΞΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ μέσα απο τα δάχτυλα του Ντράκο, και έτσι πήρε αυτός την κυριότητα. Τι μας λές!!! Γύρευε τι ραβδιά έπρεπε να χει ο Χάρι με τόσα Αφοπλίσιους ανα τα χρόνια.

Τι ωραίο παιδάκι που ήτανε ο Νταν. Πραγματικά.

Η μόνη φορά που έμοιασε στον χαρακτήρα, μετά τον έφαγε η στυλίστρια, αυτή η ποτάνα.

Αλλά μετά κάτι πήγε στραβά...

~Σοβαρά τώρα. Ο Βόλντεμορτ πέθανε με το ΑΦΟΠΛΙΣΙΟΥΣ??
Μήπως δεν κατάλαβα καλά κάτι??
ΟΚ, δεν κατάλαβα. Αυτό που λέει το βιβλίο είναι οτι πήδηξε το ραβδι απ'τα χέρια του Τομ Ριντλ (για το Θεό, Ροουλινγκ! Κιτσιά και μελό, να φωνάζεις τον Βόλντεμορτ με το ανθρώπινο όνομά του λίγο πριν το θάνατό του!!). Όχι οτι τον χτύπησε το αφοπλιστικό ξόρκι του Χάρι. ΠΉΔΗΞΕ! Μόνο του! Το έπιασε ο Χάρι στον αέρα (με τα τέλεια αντανακλαστικά του ανιχνευτή), ενώ συνέχιζε να του ρίχνει τη δική του μαλακία - expelliarmus. Και το ραβδί συνέχισε την Αβάντα Καντάβρα στον Βόλντυ, λες και ήταν σπαθί jedi να βγάζει συνέχεια πράσινη ακτίνα φωτός.
   Ρε ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ? (εκτός απο το τζεντάι πράμα). Όταν ρίξεις δηλαδή σε κάποιον ξόρκι με το ραβδί του, αυτό γίνεται???? ΠΑΝΤΑ???

ο καλός μας Βόλντυ

~Καλά, στην ταινία που ο Βόλντυ γίνεται ψηφιδωτό κι εκρύγνηται, δεν το σχολιάζω.

Θεούλης

~Έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει οτι τον Χάρι τον γεννοβολήσανε στα 21??? Οτι η γενιά  James, Lily, Sirius, Lupin, Snape είναι 37 χρονών?
 .......Ηθικοπλαστικά μηνύματα του κώλου! 
  Άσε που με τόσες ευθύνες που τους ρίχνει η Ροουλινγκ, νομίζεις οτι μιλάμε για 45άρηδες...Όπως άλλωστε είναι και οι ηθοποιοί που τους παίζουν!!




~Α. Μείναν όλοι ευχαριστημένοι με το τέλος??
 Που παντρολογιούνται απ'τα 19?
 Που αμολάει ένα τσούρμο παιδιά ο καθένας και τους δίνουν ονόματα - απαυγάσματα γυναικουλίστικης έμπνευσης, όπως Αλμπους Σέβερους ή Σκορπιός (ιιιιΙΙΙΙοΥΟΥΟΥΟΥ)????
Που δεν κάνει κουβέντα για τη Λούνα?
Που κλάνει τον ήρωα τον ΝΕΒΙΛ??
Λέω!!

Τα μωρά μου (όχι όλοι)

~(τρελή ξενέρα) Διάβασα στα Harry Potter facts και σε συνεντεύξεις της Ροουλινγκ τα εξής σοκαριστικα:

Ο ΝΤΑΜΠΛΝΤΟΡ ΕΙΝΑΙ ΓΚΕΙ ! ! Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΚΡΙΝΤΕΛΒΑΛΝΤ!!!

Μέχρι εδώ ακούγονται τα ουρλιαχτά της φρίκης σας.

Ο ΒΟΛΝΤΕΜΟΡΤ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ γιατί συνελήφθη υπο την επήρεια ερωτικού φίλτρου. (αυτό ήταν πιο ξενέρωτο)

Καημένε Βόλντυ....Δεν έφταιγες εσύ.

~ ΚΑΙ ΣΙΓΆ!!! ΣΙΓΆ μην υπήρχε περίπτωση να νικήσει η Μόλυ Γουέσλι την Μπέλλατριξ!! 
   
    Η κυρα Μόλυ τα τελευταία 16 χρόνια εξασκούσε μόνο το ανακατεύσιους, το ξεφλουδίσιους και το σφουγγαρίσιους. (άντε να σου βάλε εγώ και το Τεμαχίσιους εις Κύβους και το Σιάξιους Φακιόλιους).


  Η άλλη είναι αιμοσταγής πολεμίστρια, έχει φάει κόσμο και κοσμάκη, ικανούς, χρυσούχους, έχει βασανίσει, διψάει για αίμα και γουστάρει το ερπετό κι έχει πάρει και ιδιαίτερα!

    Και ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΩΡΑ Η ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΣΑΜΠΟΥΝΑ ΜΑΛΑΚΙΕΣ!   

 Αλλά όχι, η μητρική αγάπη τα νικάει όλα (blink blink). 

Κι αυτό το Pottermore τι σκατά είναι και το περιμένουν όλοι??

   Αφού τα 'πα και ηρέμησα και το βγαλά απ'το σύστημά μου (όπως πάντα), θα ακολουθήσει ευχάριστο ποτ πουρί με τις μορφές που λατρέψαμε:

ΩΧ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΕΝΝΟΟΥΣΑ

Κλισέ αλλά ήταν πάντα ο αγαπημένος μου.

Γι'αυτό και η προδοσία του πόνεσε περισσότερο.

Έκλαψα κι εγώ όταν πέθανε ο Νταμπλντορ.

Ομολογώ οτι στο βιβλίο αυτή η στιγμή πέρασε πολύ πιο στο ντούκου. Χρειαζόταν ένας Alan Ricman ΕΛΑ ΡΕ ΘΕΕ!!! για να την αναδείξει. Ο χρυσός μου.

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΒΛΟΣΥΝΗΣ:

πάρε

πάρε

πάρε

πάρε

ΠΆΡΕ

ΔΏΣΕ

ΔΏΣΕ

ΔΏΣΕ

ΔΏΣΕ

(εδώ ο Tom Felton με τη 40άρα Μilfάρα γκόμενά του, και πολύ με πλήγωσε)

ΔΏΣΕ ΚΑΙ ΣΏΣΕ

ΔΏΣΕ ΚΑΙ ΣΏΣΕ

ΔΏΣΕ ΚΑΙ ΣΏΣΕ

η Ερμιόνη καβλάρα απο μικρή, η άλλη πάλι όχι

Μην κοιτάτε αριστερά

Άφωνος

 το στραβό της χαμόγελο με μουδιάζει γλυκά

και μοντέλο το μωρό

my generation

η Λούνα ΔΕΝ παντρεύεται τον Νεβιλ κανονικά.

Ο πιο αντιπαθητικός ρόλος. Ήταν τυχαίο που έβαλε και Κινέζα γαμώ το κέρατο?
Γιατί επέλεξε Ασιάτισα για τον χαρακτήρα αυτό?
α) Για να είναι σίγουρη οτι θα τη μισήσουν όλοι?
β) Για να πιάσει όλες τις φυλές στο βιβλίο της και να δουν όλοι τι γεφύρωμα φυλών και αντιρατσιστικό είναι?
γ) Για να με εκνευρίσει?

   Την έβαλε και Κυρία επι των Τιμών, δίπλα στον Ρόμπερτ Πάτινσον, ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΗΣ! Τα γυαλιστερά της μαλλιά και το πανέμορφο πρόσωπό της, ΚΑΛΑ ΠΟΙΟΝ ΠΑ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΈΨΕΙ? Δεν είν'τυχαίο που έβαλε το Κινεζοειδές σας λέω, δεν έπειθε κανέναν.
ΝΑ ΤΑ ΔΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙ, χέστηκα. Να μην ήταν Κινέζα.


Ουφ, ας δω κάτι ευχάριστο πριν καταπιαστώ με άλλο ένα εκνευριστικό θέμα:

αυτό λέγεται awesomeness

Ο Χάρι γελάει.

Μείνατε όλοι ευχαριστημένοι απο την απεικόνιση της Τζίνυ στην ταινία??
   Δηλαδή, σας έπεισε αυτό

..οτι ήταν μια πανέμορφη κοπέλα, που την ήθελε το μισό σχολείο, με τσαγανό, δυναμική.....????
ΕΛΆΤΕ ΤΏΡΑ!

 Να ήταν έτσι να πω εντάξει. Αλλά έλα που ήταν έτσι:

ιιιιιιΙΙΙΙΙΧΧΧΧ

Το αξιοζήλευτο ζευγάρι.

"Χμ...εγκρίνεις Τζορτζ??"  "Μπα, δε θα το λεγα, Φρεντ."

Το άδειο της βλέμμα ερχόταν για 6 ταινίες σε αντιπαράθεση με το φλογερό βλέμμα της....:

Μόλις 14άρων...

κοίτα διεισδυτικό βλέμμα!!

Μανάρα μΟΚ, ΟΚ, ΤΟ ΚΟΒΩ.

Μετά απο ΤΕΤΟΙΑ βλέμματα, τα κρύα, άψυχα, κρυόκωλα και ψυχρά βλέματα της Τζίνυ, φαίνονταν τρισχειρότερα.

ούτε καν ένα Σβαρόφσκι στο λαιμό σου βρε χρυσή μου

Νομίζω οτι ήταν στα χρονικά το πιο αδέξιο ζευγάρι, οι πιο αταίριαστοι εραστές, χημεία μηδέν, ΝΑΔΑ, ΖΙΡΟ

Εδώ βλέπουμε την ηθοποιό να προσποιείται πως φιλά μια κατσαρίδα.

ΔΕΣ ΕΔΩ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΡΩΤΑΣ

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΛΥΠΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΜΗΤΗ

ΟΥΛΠ!!!!!!!!!!!1 (εγκεφαλικό)

ΚΑΙ εμμμμμ....Με τον κίνδυνο να καθιερωθεί σαν κλείσιμο όλων μου των γραπτών..Πάω να αυνανιστώ!