Ρωμαίος και Ιουλιέττα, ανταπόκριση απο Μέγαρο

    Με επιφύλαξη πλησίασα σήμερα το απόγευμα το Μέγαρο Μουσικής, κυρίες και κύριοι, γνωρίζοντας οτι το μπαλέτο της Λυρικής είναι σάπιο, αλλά με μια ελπίδα, καθότι η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να τους έκανε καλό. Στην όπερα πάντως τους κάνει.

   Για να μην μακρηγορούμε, μας καλούν και απο το κοντρόλ, η παράσταση ήταν καλή. Ναι, κυρίες και κύριοι, τελικά ο Ρενάτος ο Τζανέλλας, που έχει πάρει εργολαβία τις χορογραφίες του μπαλέτου της ΕΛΣ (Εθνική Λυρική Σκηνή)  εδώ και κάτι χρόνια, δεν είναι τόσο άχρηστος όσο νόμιζα.

 Ευτυχώς που τελικά δεν επεδίωξα να γίνω κριτικός, φαντάζεστε να τα έγραφα αυτά για εφημερίδα?

   Για του λόγου το αληθές, εκάθησα σε πρίμα θέση, οικονομική, και μπροστά μου ήτο διάζωμα-διάδρομος, με κενές θέσεις για ταξιθέτες και αργοπορημένους (ο δόκιμος όρος του καθυστερημένου). Και ήρθε και κάθισε σε κάποια φάση ένας άνθρωπας μ'ένα μαλλί μπουκλόφουντα, να 'ναι καλά η αμφιθεατρική διάταξη γιατί θα τον κούρευα. Μόλις έκανε λίγο σιωπή ανάμεσα απ τις σκηνές, αμέσως να βαρέσει παλαμάκια ο εν λόγω κύριος. Κανα-δυό φορές παρέσυρε και το λοιπό θέατρο. Ε, αυτός ήταν ο Τζανέλλας. Επευφημούσε τη μούσα του.

   Δεν ξέρω απο μπαλέτο, αυτό δε σημαίνει όμως οτι δεν έχω κοινή αίσθηση του καλοφτιαγμένου. Σε κάποιες φάσεις στην αρχή, δεν το είχαν με τον συγχρονισμό. Μετά το βρήκαν.

     Οφείλω να πω οτι είχα χρίσει ως σάπια τα μπαλέτα της ΕΛΣ, όταν είχα παρακολουθήσει μια Ζιζελ, πριν 3 χρόνια. Εκεί ήταν που ξίνισα με τον  κύριο Εργολαβία. Αν ήθελα να δω χοροπηδηματάκια πέρα-δώθε στη σκηνή και σταμάτημα σε στάση πλιέ και ρελεβέ, πήγαινα και στο μπαλετάδικο της γειτονιάς μου, να χαζέψω και πιτσιρίκια και να τρώω προκλητικά μπροστά τους κρουασάν σοκολάτα. Ε, και η σκηνή είναι τσιφούτικη στο θέατρο Ολυμπιά, και τα κοστούμια ήταν παλιακά, όλα μαζί συγκρότησαν μια σάπια, σάπια παράσταση, που με έκανε να αποκηρύξω την όλη ομάδα.

     Αλλά αυτή τη φορά κάτι είχαν κάνει με τις χορογραφίες παραπάνω. Δεν μπορώ να πω. Εγώ πιστεύω οτι ο Τζανέλλα εξακολουθεί να είναι άχρηστος, κι οτι κρυφοφέρανε κάποιον άλλο να κάνει τη δουλειά, τέτοια διαφορά!

μην τυχόν και βάλουνε κανονικό σταυρό και τους πούνε συμβατικούς!

     Γενικά υπήρχε συναίσθημα ρε παιδί μου, υπήρχε ερμηνεία, δεν ήταν αυτή η αηδία του άσκοπου μπονγκ-μπονγκ-με χάρη που ηταν ριζοσπαστικό το 1886.

και το αδιόρατο γυμνό βοήθησε.

    Αλλά εκεί που έγινε η διαφορά, ήταν στα κοστούμια. Βαθιά μπήκε το χερι στην τσέπη, κυρίες και κύριοι, των παραγωγών, καθώς τα κοστούμια σχεδίασε η, παγκοσμίου φήμης σχεδιάστρια μόδας, Celia Krithariotis!!!!

ΟΚ, λάθος φωτογραφία.

Ε? Ε? Ωραία δεν είναι?



    Βέβαια, όταν βγήκε στο τέλος όλο το μπαλέτο να υποκλιθεί, ήταν λίγο σαν πασαρέλα απο την εαρινή κολεξιόν.

Αλλά γενικά, η Σήλια κέντησε. Στην κυριολεξία. Κάτι κρυσταλλάκια που γυαλίζανέεεεεΑχ, πως γυαλίζανε!



     Εκεί που μας μπερδέψανε, ήταν που εμφάνισαν ένα 2ο ζευγάρι, πριν το Ρ&Ι, το οποίο ήταν πάλι μια απο τους Μοντέγους και ένας απο τους Καπουλλέτους, που για την ακρίβεια ήταν και ο αρραβωνιάρης της Ιουλιέτας, και γυάλιζε το ματάκι του. Μέχρι να καταλάβουμε οτι δεν είναι οι Ρ&Ι, πέρασε λίγη ώρα. Αυτήνα, την είχανε ντύσει με πίπουλα, χωρίς κοτόψειρες, τα οποία ακολουθούσαν αέρινα την κίνηση του σώματός της. Και μαδούσαν λίγο.

       Όλα καλά, αλλά το κοινό των χορευτικών παραστάσεων??? Πως να το αφήσω ασχολίαστο???

    Απο το 2002 τους έχω πάρει χαμπάρι, που είχα πάει στον Χοακίν Κορτέζ στον Λυκαβηττό. Εεεε μα. Οι χορευτές δεν κρύβονται!!

    Πάνε σε όλες τις βαρυσήμαντες αυτές παραστάσεις, και μάλιστα πιάνουν πάντα τις ακριβότερες θέσεις. Όταν λέμε ακριβές, εννοούμε οτι σκάνε 50άρια. Λες και η απόσταση απο τη σκηνή είναι αντιστρόφως ανάλογη με την εξέλιξη της καριέρας τους.

   Και πάααντα με δύο είδη αμφίεσης. "Κάτι απο Χόλυγουντ" ή "Ποοοπο, ίσα που τελείωσα απο την πρόβα". Οι δε γυναίκες παθαίνουν παράκρουση. Θέλουν, στο Μέγαρο τώρα, όχι στο Κόβεντ Γκάρντεν,  να κάνουν τόση εντύπωση, ΤΌΣΗ ΕΝΤΎΠΩΣΗ, που να πέσουν όλοι χάμω ξεροί απο τα καλογυμνασμένα κάλλη τους και ουαί κι αν κρύψουν κάτι απο τα μάτια μας. Κι αρχίζει ο συνδυασμός δεν-ξέρω-τι-να-πρωτοβγάλω, με κουλτουριάρικες τουαλέτες σε μπασμένη έκδοση.

Kάπως έτσι.

Kάπως έτσι.

Kαι κάπως ετσι.

Σόρι, αλλά εδώ μου ήρθε αυτό:

Και μετά μου ήρθε αυτό:

Και ολοκλήρωσα το mindblow με αυτό:

      Eγώ συγκεκριμένα, πέτυχα και καλογυμνασμένες χορεύτριες, που ήταν τόσο γυμνασμένες, που δεν μπορούσαν να ξεκινήσουν να διανοηθούν οτι τα πόδια τους μπορεί και να μην τα έκανε τόσο ωραία η φύση, τόσο ώστε να μας τα κάνουν κλύσμα!
πι χι:

Αλλά σας βρήκα το καλύτερο παράδειγμα, για να καταλάβετε πλήρως τι εννοώ:

.....




.....





.....





.....





.....






...........

 Αυτά. Κρα και ανταπόκριση απο πρεμιέρα μαζί. Ξανά κοντά σας, μόλις ξυπνήσει το κοράκι μέσα μου απο κάτι άλλο. Σύντομα!