Για τα Καρναβάλια

ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ αγαπητοί μου πεντ-εξι που με διαβάζετε, και φυσικά, είναι η αγαπημένη μου γιορτή. Παιδιόθεν είχα δείξει μια αγάπη για το μασκάρεμα, καθώς γεννήθηκα καραγκιόζης και ηθοποιό στοιχείο και έχω ένα μικρό βίτσιο με τις μεταμφιέσεις.

    Ας κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση στο τι έχει ντυθεί ο Μικρός Μπετόβεν κατα καιρούς:

~υποτιθέμενη-Γιασμίν, απο μια βιοτεχνία που έφτιαχνε στολές (κατακαημένα 90ιζ, με τις βιοτεχνίες και τα αναρίθμητα βίντεοκλαπ σας) και ήταν πελάτες του μπαμπά (εδώ το στόμα γεμίζει σορόπια), και εγώ είχα κωλοχαρεί γιατί τότες ήταν πρόσφατος ο Αλαντιν και ήμουν και πολύ μπροστά. Επίσης, το αγοράκι που μου άρεσε είχε ντυθεί Αλαντιν και ήταν μοιραίο να μοιραστούμε την κοκα-κολα.

αποτέλεσμα:

~ Πριγκίπισσα-του-ροζ-φρουφρού, με ένα φόρεμα-υπερπαραγωγή που θα έμενε αξέχαστο σε κάθε κοριτσάκι, καθώς ήταν σωστή τούρτα φράουλα, είχε για αξεσουαρ γάντια και πλατύγυρο καπέλο, και φοριόταν με κρινολίνο!!!!!!!!!!!!! Τι είν'το κρινολίνο για σας τους ανίδεους 2 άντρες που έχετε διαβάσει ως εδώ? Αυτό το σιδερένιο ΠΡΑΜΑ που φορούσαν κάτω απ'τις φούστες οι γυναίκες σα σκελετό, παλιάααα παλιά, για να φουσκώνει τριγύρω? Και που σήμερα φοράνε μόνο κάτι νύφες με αισθητική χειρότερη κι απ'της γειτόνισσάς μου της Σίας στο χωριό. (προφέρεται Shία και δεν την έχω δει ποτέ, αλλά μονίμως ακούω που τη φωνάζουνε, "Shία! ΜωρShία!").

αποτέλεσμα:

Δυστυχώς δεν είχα ολόσωμη. 

~ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΙΜΑΙ σε ηλικία 10 ετών ντύθηκα Μόνικα Λεβίνσκυ (χέστηκα αν τώρα που μάθατε αγγλικά τη λέτε Λουίνσκυ, εμείς back to 1998 Λεβίνσκυ τη μάθαμε απο τον Χατζηνικολάου). 

 Αγόρασα με το χαρτζιλίκι μου μια μουτσούνα, ολομόναχη παρακαλώ, με ένα δεκαχίλιαρο, και έπρεπε να υποστώ την ερώτηση της μαγαζούς "Αυτό απο ΠΟΥ το πήρες??" (απο το κομπόδεμα που φυλάς κάτω απο το στρώμα σου για τα γεράματα. Μωρή.).

     Πάντως, δεν συνιστώ την εφαρμογή μουτσούνας κι αυτό γιατί την έπαθα. Την έβαλα και πήγα στο χορό του σχολείου και έγινα ανάρπαστη. Ήμουν το μυστηριώδες πρόσωπο της ημέρας, μέχρι και προσωπική ανακοίνωση απο το μικρόφωνο μου κάνανε για να αποκαλυφθώ. Αλλά εγώ, φοβούμενη οτι μόλις δουν ποιά είμαι, θα χάσουν κάθε ενδιαφέρον, δεν την έβγαλα καθόλου. Υπέρτατη ΛΟΥΖΕΡΙΆ. Όλη νύχτα πάσχιζα να αναπνεύσω απο τις δυο σχισμούλες που είχε για ρουθούνια το υπερφτηνιάρικο πλαστικό. Απο τη δυσκολία να πάρω αέρα είχαν αρχίσει και έτρεχαν οι υδρατμοί απο τη μύτη της Μόνικας και έβαλα πρώτη υποψηφιότητα για καρκίνο του πνεύμονα, τόσο αηδία ήτανε. Αυτή τη μάσκα, μετά απο λίγα χρόνια τη βρήκα κοκκαλωμένη και ένα βήμα πριν την κονιορτοποίηση. Χμ, και τελευταία δεν νιώθω καλά...........

αποτέλεσμα: δυστυχώς δεν υπάρχουν ντοκουμέντα απο την αποτυχημένη εκείνη βραδιά.

~Θα αγνοήσω κανα δυό χρονιές που ντύθηκα Qυρία Τσαρλεστον, και θα σταθώ στα 16 που ντύθηκα αποτυχημένο γκοθ. Για την ακρίβεια, έστειλα μήνυμα σε μια γνωστή μου, γκοθού τότες, και την ρώτησα απο που ντύνεται γιατί θέλω να ντυθώ τις απόκριες... Δεν το παρεξήγησε και είναι προς τιμήν της.

   Το βάψιμο ήταν όλα τα λεφτά, μαύρη σκιά της μπουνιάς και κραγιόν μπουζουξί. Και η καλή μου η μανούλα (ανοιγόκλεισμα βλεφαριδών πολύ γρήγορα) με πήγε τότε στο ΤΟΠΜΑΝ για να μου πάρει ένα δερμάτινο παντελόνι και ασπρόμαυρο μεικ απ. Το παντελόνι το άντεξα μία φορά μόνο, εκείνη, γιατί κάθε φορά που έκανα να κάτσω μετακινιόταν η σπλήνα μου. Τα κορδόνια έπρεπε να μου τα δένει άλλος. Και το μέικ απ ήταν άσπρη πούδρα σε σχήμα φέρετρου, μαύρη σκιά, μαύρο κραγιόν, σε μαύρο πουγγί, μαύρη ειν η νύχτα στα βουνά, μαύρη μου έκεις κάνει tη ζωή μου μαύρη.

αποτέλεσμα: με ντροπή σας το δείχνω και ευελπιστώ για την διακριτικότητά σας

προσέξτε τη λεπτομέρεια χρυσής καδένας του Snoop Dog

~Μια φορά μου κάναν δώρο μια στολή για το καρναβάλι της Πάτρας σε γκρουπ υπο την ονομασία Φευ-γάτοι. Το πιάσατε? Ήμαστε γάτοι αλλά ήμαστε και φευγάτοι, και στην ουσία ήμαστε κάτι μεταξύ Συλβέστρου (όχι Σταλόνε ανίδεε στρέιτ που μου απέμεινες, Συλβεστρ...&Τουίτυ!) και καν-καν. 

Η εμπειρία δεν μ'άρεσε, τόσα λεφτά και τόση προετοιμασία για μισής ώρας βαρετό χοροπήδημα μετα χορού. Χίλιες φορές στο γκρουπ των μπάχαλων, που τ'αφήνουν τελευταίο και αποτελείται απο μεθυσμένο όχλο. Αυτοί περνάνε εμφανώς καλύτερα απ'όλους!

αποτέλεσμα: καρακατσουλιό

απο που να το πιάσεις...

και η αντρική στολή (εεε, δεν άντεξα!!)

~ Σε μια στιγμή απελπισιάς, τελευταίας στιγμής και πλήρους απουσίας έμπνευσης, έβαψα κίτρινη τη χαρτοταινία μου και την κόλλησα σε ένα μαύρο τι-σερτ. Όχι δεν έμοιαζα με τον Άβερελ. Ούτε με τον Τζόε. Όχι, με κανέναν απ'τους Ντάλτον δεν έμοιαζα γιατί θα έπρεπε να είχα κολλήσει μάυρες λωρίδες σε κίτρινο τι-σερτ για να συμβεί αυτό ρε μπούφο. Εγώ έλεγα οτι ντύθηκα μέλισσα. Αλλά μάλλον για σκούρκο έκανα (μπάμπουρας ντε, ωωωω, με τι αστούς έμπλεξα!)

αποτέλεσμα:  χοντρό. Δε θέλω να σας το δείξω. Είμαι κομπλέξω. (και κατάφερα και βίασα το αρχείο που ήταν ζιπαρισμένο και δεν ανοίγει με τίποτα. Σας τη χρωστάω.)

~Αλλά το πιο εμπνευσμένο, που το αξίωσα να το φορέσω σε όλες τις παραλλαγές που μπορούσα να σκεφτώ, ήταν η -δικής μου κατασκευής- στολή ΓΟΥΡΟΥΝΙ. Έφτιαξα αυτιά-μύτη-ουρά, αγόρασα και δυο (τρια, τέσσερα) μέτρα φούξια καραβόπανο, απ το φτηνό, τα έκανα "ρούχο" με συρραπτικό, μισή ώρα πριν φύγω, και μου έπεφτε συνέχεια η φούστα μετά. Απο αυτές τις λίγες μα εμπνευσμένες κινήσεις, έκανα την εμφάνιση Γουρούνι, την εμφάνιση Μις Πίγκυ, την εμφάνιση Πεθαμένο Γουρούνι...

Παρτε μάτι:

Πεθαμένο γουρούνι. Το μπουφάν κρύβει τα φτερά μου.

Για πρώτη φορά στα χρονικά, η Μις Πίγκυ με τον Lemmy των Motorhead

    Επειδή ούτε φέτος έχω έμπνευση, θέτω θέμα προς συζήτηση "Τι να ντυθούμε φέτος". Ομολογουμένως, τις καλύτερες στολές τις φορούν οι άντρες, αλλά κάτι θα κάνω και γι αυτο (η εγχείρησή μου βρίσκεται στα σκαριά). Μετά απο ενδελεχή μελέτη λοιπόν, παραθέτω τις καλύτερες στολές που έχω δει -όλες σε άντρες βεβαίως βεβαίως-, και δεκτές και νέες προτάσεις:

~ Ζορό (πολύ το ψήνω για Ζορο με λεπτό μουστακάκι. Αλλά κάτι θα πρέπει να κάνω με τα βυζιά)

~Wallace ή απλά Σκωτσέζος, αλλά θέλει ημίγυμνο άντρα απ'τη μέση και πάνω και ένα μόνο κιλτ απο κάτω.

~Ράμπο, είχα ντυθεί κάποτε, εκτός αποκρεών, και μου λείπει...

~Κιςς αλλά βαριέμαι το βάψιμο, άσε που πάει μόνο σε άντρες με φάτσα δεκαετίας '80.

~Ντ'Αρτανιάν, ποοοοολύ σέξυ

~Σούμο, που το είδα στον Remi Galliard και κωλοζήλεψα 

~Τριλογία Κοκκινοσκουφίτσα-γιαγιά-κακός λύκος (η Κοκκινοσκουφίτσα ΠΡΕΠΕΙ να είναι άντρας)

~ΣΕΞτέτο YMCA, με τις αντιστοιχες στολές:

Θα μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο πάντα με την υπόκρουση 

http://www.youtube.com/watch?v=CS9OO0S5w2k (sorry, δεν τα κατάφερα να σας το χω)

και κάθε φορά που θα ρωτάνε έναν απο μας τι ντυθήκατε, θα έχουμε στον ώμο ένα σιντι πλέιερ, θα πατάμε το πλέι και θα κάνουμε YMCA. Για την ακρίβεια ΓΟΥΑΑΑΪ ΕΜ ΣΙ ΕΪ.

~ Και η αγαπημένη μου τριλογία, που δε μου κάθεται εδώ και 4 χρόνια που τη συνέλαβα: Μπάτσοι-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-δολοφόνοι. Η ιδέα έχει κόπιράιτ, μη ΔΙΑΝΝΟΗΘΕΊΤΕ, μη ΔΩ κανέναν....