Στην πραγματικότητα είχε και 3η λέξη στον τίτλο, τη λέξη "ανεξάρτητη". Το ανεξάρτητο Καφέ Κουνέλι έργο λοιπόν, έγινε πασίγνωστο χάρη στις υπέρμετρες προσπάθειες που έκανε για να το προωθήσει, με ζεση και ζήλο, ο φίλος μας, ο Βικέντιος Γάλλος.
Κοινώς, προώθησε συνειδητά την ταινία του βάσει ΜΙΑΣ (1) πολύκροτης σκηνής τριών λεπτών. Έφτασε ως τις Κάννες-μη-χέσω και διανεμήθηκε στις Ψωροκώσταινες παγκοσμίως για να ψωλοβροντήξει (ουπς!) ο κάθε Δανίκας και μετά να γράψει κριτική για το πόσο μοναχικά πλην ουσιαστικά απεικόνισε ο νιόβγαλτος αυτός νέος την ΠΙΠΑ. Γιατί μια πίπα ήταν η σκηνή.
Κοίτα πως το προώθησε ο μπαγλαμάς. |
Ε, πριν λίγο, δεν ξέρω πως μου ρθε, μάλλον έχω κάβλες, είπα επιτέλους να δω περί ου ο λόγος. "Τι διάολο!" σκέφτηκε ο Βαγγέλας μέσα μου, "τόσες τσόντες έχω δει, τόσα σαιτ έχω εξαντλήσει, και να μην έχω δει αυτήν την τσόντα, που είναι και κινηματογραφική??".
Ο Βικέντιος έγραψε, σκηνοθέτησε, πρωταγωνίστησε και έκανε και τον παραγωγό στο δημιούργημά του!! Τρέμε Χριστόφορε!! Και φυσικά, χωρίς να λάβει υπ'όψιν του τα μούτρα του, έβαλε στο σενάριο οτι μια τρελή μουνίτσα θα πρέπει ΝΑ ΤΩΝ ΠΙΠΩΣΕΙ!! Και να τελειώσει και στο στόμα της. Κι όχι τίποτ'άλλο...ΒΡΗΚΕ ΆΤΟΜΟ ΠΡΟΘΥΜΟ!!!!
έγραψε ένα σενάριο όπου τον πιπώνει αυτή!!! |
ΦΑΚΙΝ ΜΠΡΙΛΙΑΝΤ Gallo. GENIUS!! Σε φαντάζομαι ώρες ατέλειωτες στη χέστρα σου επάνω να το εμπνέεσαι.
....Που να σας πω και την υπόθεση!!!
Ο Bud Clay, που εμείς εδώ θα τον λέμε Μπουμπούκι Κλαμμένο...μπαα, μακρύ είναι, θα ήταν ένας ασήμαντος πλαμμερ/κάρπεντερ, αλλά παρ'όλα αυτά είναι αγωνιστής μοτοσυκλετών. Αποτυχημένος. Κι όταν χάνει, βουτάει τ'αμάξι και γυρνάει πίσω, στα πάτρια εδάφη, οδηγώντας για μέρες.
Όλη η ταινία είναι οδήγηση στις ερήμους και 2 ανούσιες στάσεις όπου φιλάει δυό κορίτσια και γευματίζει με μια πουτάνα. 1,5 ώρα για το πως είναι αυτά απο την πλευρα του Μπουμπούκι Κλέυ. Κι εμείς κλαίει.
Όντας πανούργος, βάζει την καίρια σκηνή στο τέλος, για να βεβαιωθεί οτι το κοινό θα υπερβεί όλα του τα όρια ανίας και αυτοσυγκράτησης για να δεί την περίφημη πίπα που αξιώθηκε να λάβει ο Vincent Gallo απ'τα χειλάκια της Cloe Sevigny.
Και πως το κολλάει με την υπόθεση??? Είναι απλό! Ο Μπουμπούκης οδεύει να βρει την παλιά του αγαπημένη (Χλόη), η οποία έχει βιαστεί και ξεκοιλιαστεί, και η σκηνή τσι πίπας ήταν ΟΝΕΙΡΟ! ................................ΟΝΕΙΡΟ!!!!!!!!..............................................παιδιά, μην παίρνετε ναρκωτικά.
Παρτε μια ιδέα του τι θα ήθελα να κάνω ΕΓΩ σήμερα το βράδυ, κι αντίς αυτού τι είδα να κάνουν. |
.....Ένα έχω να πω: τρομερή ηθοποιός η πρωταγωνίστρια! Κατάφερε να μεταδώσει πολύ πειστικά το ζητούμενο.
[Βασικα, έχω την υποψία οτι ο Βικέντιος την φλόμωσε στα φούμαρα για το πόσο γαμάτος είναι, πόσο δεν τον καταλαβαίνει κανείς αλλά αν γίνει ΣΩΣΤΑ (χουμ χουμ) αυτή η ταινία, ίσως βρεθεί ΈΝΑΣ άνθρωπος στην υφήλιο που να πιάσει τα λεπτά νοήματα που κρυβόντουσαν πίσω απο τη βιαιότητα και τον κυνισμό αν θέλεις, μιας τόσο φαινομενικά ρηχής σκηνής, που αν όμως εσύ! Chloe το κάνεις πειστικά, τότε ΤΙ ΑΚΟΥΩ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!!! ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΙΆΝ!!!!!!]
Άσε τον τίτλο! Καφέ Κουνελάκι! Ήταν ένα κουκλάκι που είχε αυτή μικρή (αυτήηη, που εμφανίζεται τα 10 τελευταία λεπτά της ταινίας, και στα 3 έχει το στόμα γεμάτο)!! Τίποτε άλλο. Αυτό!!
Είμαι σίγουρη οτι αποκλείεται να εμπνευστεί ποτέ ο (Γ)Κάλλο μια ταινία όπου πάλι θα σκηνοθετο-χορογραφο-παραγωγο-σεναριο-πρωταγωνιστεί, και θα πρέπει ας πούμε να υπάρχει μια εξίσου ρεαλιστική σκηνή που θα τον τρώει στεγνά κι ασάλιωτα οπισθίως. Ζαμαί!!!!!!!
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. (έτσι θα σκέφτηκε και ο Βικέντιος για την Χλόη και αποφάσισε να την κάνει διάσημη για μια μουγγή σκηνή. Μουγγή αλλά εύγλωττη...)
Ιδού:
(το παρακάτω σαιτ είναι ΤΣΟΝΤΟΚΑΝΑΛΟ. Enter at your own risk, και δεν εννοώ τους ιούς. Αλλά να μη μου λέτε μετά οτι σας ξεσκολίζω!)
Ποοοο πο. Κέντησα πάλι. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει. Αν δεν παινέψεις το πίτι σου, θα πεσ' να σε πλακώσ'. Βλογάω τα γένια μου. Και λοιπές παροιμίες. Τώρα πάω να δω τη σκηνή πολλέεες πολλές φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ακολούθησα το λινκ για τη τσόντα (σιγά μη δε) αλλά πολύ μέτριο ήταν. Μακάρι πάντως οι δήθεν κουλτουριάρικες ταινίες να είχαν περισσότερα τέτοια, τότε ίσως καθόμουν να τις δω. Και στο πρόσφατο Blue Valentine έχει κάτι παρόμοιο αλλά με αντίστροφους ρόλους (ο άντρας κατεβαίνει στη γυναίκα) και λένε ότι είναι real γιατί οι πρωταγωνιστές ήταν και ζευγάρι κατά τα γυρίσματα. Αλλά κι αυτό μέτριο ήταν, χμμμ μου φαίνεται I'll stick with τις κανονικές τσόντες!
ΑπάντησηΔιαγραφήπως ειν'ετσι αυτη?
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μ αρεσει
ε, λοιπόν είναι καθοριστικό. Εάν ο σκηνοθέτης είναι πρωταγωνιστής και έχει γράψει και το σενάριο, τότε βλέπεις τσόντα._
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=MlyraO2gQtA
για του λόγου το αληθές.
Καλα και γω μόνο αυτή τη σκηνή είχα δει αλλά μπορώ να πω μπράβο, μπράβο και ξαναμανά πάλι μπράβο πολύ καλή κινηματογραφική απεικόνιση της πίπας αν και θα ήθελα και πιο κοντινά πλάνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, κατά βάθος ζηλεύεις που δεν μπόρεσες εσύ να γράψεις τόσο καλό σενάριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ το λέω εδώ και καιρό, ότι προωθείται για κουλτούρα είναι χάσιμο χρόνου αλλά με ύπουλο τρόπο. Έτσι την πάτησα κι εγώ με το Attenberg, βραβευμένο κι αυτό από φεστιβάλ κασκολάκιδων.
Κόψε τα βαριά ναρκωτικά όσο προλαβαίνεις
:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην έχω δει την ταινία εντελώς τυχαία χωρίς να έχω ακούσει τίποτα προηγουμένως.
Πολύ αργή, πολύ βαρετή. Περίμενα να δω πού το πάει.
Έχει κάτι καλλιτεχνικό στο σενάριο, δε μπορώ να πω το αντίθετο, λόγω της ανατροπής στο τέλος, καθώς μόνο στα τελευταία λεπτά αποκαλύπτεται το δράμα του πρωταγωνιστή και αιτιολογείται η μυστήρια συμπεριφορά του.
Παρόλα αυτά, νομίζω οτι δεν αξίζει κάποιος να τη δει γιατί δεν είναι ανεξάρτητη παρά πρόχειρη.
Πιστεύω οτι έγινε μόνο για την τελευταία σκηνή και για να ντυθεί με "ποιότητα" το στοματικό στο τέλος.
Πάντως ο σεναριγράφος/σκηνοθέτης/πρωταγωνιστής σίγουρα καλοπέρασε.
Αν ήταν μάλιστα και ανικανοποίητος κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων από το αποτέλεσμα θα την ψόφησε στις πρόβες την κοπελίτσα! χιχιχι
Τί σκαρφίζεται ο άνθρωπος για μια π@#@...!
Χαχαχ άγνωστε! ΧΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδιά, τι να πω. Έχετε δίκιο. Όλο προσπαθώ να δικαιολογήσω τις Κάννες, κι όλο μου αφαιρούν τα επιχειρήματα. Τουλάχιστον αυτό το έκραξαν. Τσόντες uber alles.
Εγώ μια φορά, αν ήμουν απελπισμένη, μόνη και ωραία (με αυτή τη σειρά), θα συμμετείχα στο project του Τονυ Άντονυ. (για σένα ραπανάκι καυτερό)