Τοπ ταρίφων

    Τεμπέλα όντας και με το υπέροχο προτέρημα να αργώ συχνά στα ραντεβού μου, όταν ανακάλυψα τα ταξί στην τρυφερή ηλικία των 18, καταστράφηκα οικονομικά.
 Σε κάποια φάση, ήμουν σίγουρη οτι αν έκοβα τα ταξί, θα είχα λεφτά για να ψωνίζω σαν ανόητη έφηβη.
 Ξέρετε...απο αυτές  που κυκλοφορούν κατα ζεύγη στην Ερμού και απομυζούν τους γονείς τους με συναισθηματικούς εκβιασμούς για να γεμίσουν τα Σαββατιάτικα πρωινά τους? Σε όλη τη διάρκεια  Η σύγκριση γίνεται με τα δικά μου μηνιαία δεδομένα εννοείται, γιατί αν εγώ θεωρώ όργιο σπατάλης τα 200Ε και δεν το φτάνω ποτέ,  για κάμποσες απο δαύτες είναι σύνηθες ποσό όταν βγουν παγανιά.
 Και καλά οι μαθήτριες. Οι φοιτήτριες?? Οι 30άρες?? Οι 40άρες????

    Χμμμ, έχω την εντύπωση οτι ξεφύγαμε γι'αυτό πάμε γρήγορα γρήγορα στους κορυφαίους ταρίφες που έχω γνωρίσει.


   Ο νεκροζώντανος: Βγαίνω ένα βράδυ, 19 χρονώ μπουμπούκι τώρα, να πάω να βρω τον τότε γκόμενό μου (αυτό το τελευταίο το λέμε φτύνοντας φαρμάκι). Σαν χαζή κι ερωτευμένη που ήμανε, πήγαινα να τον δω μετά το σχόλασμά του στις 11 ΤΟ ΒΡΑΔΥ γιατί ο έρμος δεν έιχε άλλη ώρα να με δει. Βλέπω κίτρινο όχημα στον ορίζοντα, σηκώνω το χέρι και απο δω ξεκινάει και το κινηματογραφικό πλάνο.
Το αμάξι ερχόταν με τελετουργικά αργή ταχύτητα, σαν να έρεε πάνω σε αόρατο ποτάμι της ασφάλτου. Σταματάει μπροστά μου επίσης αφύσικα ομαλά. Μεσα στη μαύρη νύχτα και την ερημιά μου έδωσε την εντύπωση φέρετρου.Ο ταρίφας μέσα, γύρισε και με κοίταξε και μου έκανε νωχελικά με το χέρι "έλα" σαν το Χάρο που σου λέει "ήρθε η ώρα σου". Μα το επιστέγασμα ήταν οτι το κάθισμά του ήταν σε τόσο αμβλεία γωνία που στην ουσία ήταν ξαπλωμένος στη θέση του οδηγού, με το τιμόνι στην κοιλιά κι έβλεπε το παρμπρίζ απο κάτω, λες και ήταν σε υποβρύχιο. Μπρρρ.
Κατα την είσοδο με χτύπησε στη μούρη έντονη μπόχα φορμόλης, απο την θανατίλα και την σήψη που επικρατούσε εκεί μέσα τα τόσα χρόνια που κυκλοφορούσε σαν τον Ιπτάμενο Ολλανδό στους δρόμους, χωρίς να μπορεί να πιάσει πεζοδρόμιο.
Εννοείται, απο την ξάπλα του καθίσματος του οδηγού, δεν υπήρχε χώρος για 2ο άτομο πίσω.
Επιλογές πολλές δεν είχα, μπήκα, αλλά για λόγους οικονομικούς αλλά πιο πολύ δυσφορίας διάλεξα την ελάχιστη διαδρομή και Ο ΧΑΡΟΣ ΞΕΚΙΝΑ!
................Μετα απο αρκετά λεπτά βουβαμάρας
-   Σπίτι   σου        πας        ή         απο        το      σπίτι     σου        σε    πήρα?     (Αγγελοπούλειος ρυθμός)
-Απ'το σπίτι με πήρατε. (σήκωμα των φρυδιών διαισθανόμενη την κριτική να έρχεται).

...............................Σιωπή......................

.......................Μετά απο ακόμα λίγα λεπτά
-   Εγω          εχω             2    κόρες         πιο μεγάλες           και    τετοια    ώρα         έρχονται    στο   σπίτι,       δεν     τις        αφήνω           (ροχάλα)            να     τριγυρνάνε          τετοια            ωρα    .
-    ... (Ε, τι να του πω??)

..............................Σιωπή...............................

..................................Κι άλλη σιωπή.............................

................................Στο πεντάλεπτο
- Αν         ήσουν           κόρη     μου        θα     σου     είχα           πιο     σφιχτά           τα     λουριά         που      τριγυρνας         έξω           τέτοια        ώρα           κορίτσι      πράμα               ποιος     ξέρει               τι      κάνεις               ?
- Εδώ-μ-αφήνετε-ευχαριστώ!


Ο παθέτικ απατεώνας
Μπαίνω διπλόκουρσα με συνοπτικές διαδικασίες, κάθομαι μπροστά  βιαστικά, λέω τον προορισμό και ξεκινάμε. Πάλι η ελάχιστη διαδρομή ήτανε, με το πιο στανταρ δρομολόγιο που υπάρχει. Σαν να λέμε κουζίνα-μπάνιο.........Έχεις πολλές επιλογές??
Παρ'όλα αυτα, ο παλιόπουστας, με κάνει ένα άσκοπο κυκλάκι χωρίς προφανή λόγο, που μόνο σε ώρα με καθυστέρησε γιατί η τιμή πάλι η ίδια θα ήτανε. Αντί να του κάνω φασαρία όμως, δεν έιπα τίποτα γιατι ντράπηκα (ΤΙ????ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΨΑΧΝΩ). Θα μου λυνόταν πολύ σύντομα η απορία γιατί έκανε αυτή τη μαλακία.
Φτάνουμε στον προορισμό και έτσι που είχε έρθει, σταμάτησε να με αφήσει ΠΑΝΩ ΣΕ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΙΑΓΜΈΝΗΣ, τη στιγμή που άνοιγαν 2 φανάρια!!!!!!!! Όπως ήταν επόμενο, του είχα δώσει το 20ευρο μου και περίμενα εναγωνίως τα ρέστα για να πεταχτώ έξω σαν την τρελή, ενώ κορνάρανε απο παντού μανιασμένα οι υπόλοιποι.
Μου δίνει ένα μασούρι τάληρα και τα ψιλά μου, που απο τα 2.80 που ήταν η ελάχιστη τότε, έπρεπε τα ρέστα μου να είναι 3 πενταυρα και κάτι ψιλα. Και μόλις βγαίνω, αυτός γκαζώνει επιδεικτικά και γίνεται καπνός, ακριβώς την ώρα που ανακάλυπτα οτι είχε κάνει μασούρια τα πεντάευρα για να μη φανεί οτι μου έδωσε ένα λιγότερο!!!! Κι έτσι βρέθηκα να έχω πληρώσει 8 ευρώ. Φοβερό. Καταπληκτική πατέντα. Μπράβο. Έλυσες το οικονομικό σου πρόβλημα  κλέβοντας 5 ευρω απο το χαρτζηλίκι ενός κοριτσιού. 3 POINTS!!!!! FUCKING BRILLIANT!!!!! ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ!!!!!!! Κάφρε.


Ο καρδιακός
Ήταν απο τις ελάχιστες φορές που φόρεσα την πίσω ζώνη. ΤΟΣΟ ΝΕΥΡΙΚΑ οδηγούσε αυτός. Χωνόταν σαν την που-μπιιιπ-τσα στις λωρίδες, αγνοώντας 1)σήμανση, 2)φανάρια, 3)βασκούς κανόνες ΚΟΚ, 4)λοιπά οχήματα και αφήνοντας έξαλλους οδηγούς ξωπίσω του να τον βρίζουν μοναχοί τους. Έστριβε δε τόσο απότομα που μετα βίας κρατιόμουν να μην βαστηθώ απ'το περβάζι του παραθύρου του και να εκτοξεύω εμετό στον κόσμο στις γωνίες.
Και το κορυφαίο???????? Ανοίγω το κινητό να πάρω ένα τηλέφωνο και τότε...: "ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ?? ΚΛΕΙΣΤΟ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΟΣ, ΕΧΩ ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗ, ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΘΕΛΕΙΣ?"
................................................
...................................................
............................................Ναι.......ΕΓΩ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ!

Περιττό να πω οτι ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ 20' που κράτησε η διαδρομή, παραμίλαγε σαν ψυχασθενής, με τρέμουλο στα χέρια α λα Παρκινσον, για το δολοφονικό κινητό που παραλίγο να σταματήσει τον ζωογόνο βηματοδότη του.
Ας τα δγιάλα, καρμίρη!




Ο γαμιας
Αυτός ο τύπος φρόντισε να μου πιάσει κουβέντα και να στρέψει εντέχνως (?) την κουβέντα στο σεξ. Η μάλλον, στο πόσο φοβερός ήταν αυτός στο σεξ. Στο πόσο μικρότερη ήταν η γυναίκα του αλλά αυτός την κράταγε με το σεξ. Μοιράστηκε και λίγη απο τη σοφία του μαζί μου διαβεβαιώνοντάς με οτι η  γυναίκα θέλει ένα κτήνος στο κρεβάτι, όχι κανένα χλεχλε. Και στο τέλος, μου εμπιστεύτηκε την ιστορία μιας άλλης νεαρής πελάτισσας, η οποία ήταν 20κάτι κι είχε γνωρίσει μόνο έναν άντρα (δλδ ένα αγοράκι που βρήκε το μουνί της χρονιάς του σ'αυτήν και την στραβοπήδαγε για κανα 4άρι χρόνια, κερατώνοντάς την ταυτόχρονα -ή προσπαθώντας- με ο,τι θηλυκό πέρναγε και φερόμενος απέναντί της με τουπέ πρίγκηπα που θέλει-και- τα-μπιφτέκια-του-ΤΩΡΑ-να-κάτσεις-μεσα!!). We've all been there.
Αυτή η κακομοίρω λοιπόν, αφού τερμάτισε την πρώτη "σχέση" στη ζωή της, κι αφού ξεπρήστηκαν τα μάτια απ'το 6μηνο κλάμα, άρχισε να ψάχνει να πηδηχτεί. Και την περιέλαβαν 2 γκέυ και της έδωσαν και κατάλαβε! Και "ακόμα χύνω" είπε στον ταξιτζή. Και θες να πιστέψω οτι όλα αυτά στα εμπιστέυτηκε μια τυχαία κοπέλα. Οτι ΔΕΝ είναι η φαντασίωσή σου όλα αυτά, ε? ΟΚ! Εδώ κατεβαίνω!




Ο πέφτουλας
Αααα, αυτός ήταν ένα βήμα παραπέρα. Αφού μου ανέλυσε όλη του τη θεωρία για την αναγκαιότητα του σεξ και το γεγονός της πολυγαμίας του ανθρώπου, διαρρύγνηε τα ιμμάτιά του οτι αφού τα υποστήριζε τόσο πολύ όλα αυτά, αν έπιανε τη γυναίκα του με άλλον θα έδειχνε κατανόηση και θα έφευγε διακριτικά. Αφού κι ο ίδιος πιστεύει στην πολυγαμία και στο αυθόρμητο σεξ.
Εγώ σιγόνταρα, απ'τη μια γιατι όταν ο άλλος επιμένει τόσο πολύ να του απαντήσεις, πρέπει να του πεις κάτι, κι απ την άλλη γιατι ήμουν κι εγώ σιχτιρισμένη σ'εκείνη τη φάση και ήθελα να πιστέψω, αν όχι στην πολυγαμία, στο πέταγμα της μελισσούλας (απο λουλουδάκι σε λουλουδάκι...).
Κι όταν έφτανα προς τον προορισμό μου, άρχισε να προσπαθεί να με πείσει -ΑΚΟΥΣΟΝ ΆΚΟΥΣΟΝ!!- να υποκύψω στις απολαύσεις του αυθόρμητου σεξ για να δω πόσο δίκιο έχει, κοινώς να πηδηχτούμε σαν τα κουνέλια ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!! -θου κυριε φυλακείν τω στόματί μου-.
Εκεί ξέχασα και λουλουδάκια και μελισσούλες, γραπώθηκα απο το επιχείρημα "έχω σχέση!" όπως ο ετοιμοθάνατος απ'τη ζωή, κι όταν είδα οτι είχε μια πίπα να αντιλέγει και γι αυτό, άρχισα τα ψέματα "Είμαι ερωτευμένη!".
Πριν με κράξετε, φυσικά και προσπάθησα να πω οτι "Φιλαράκο, ΔΕΝ μου αρέσεις, κι αν μου άρεσες, ΔΕΝ θα σου κανα τη χάρη να σου κάτσω τόσο απελπισμένα", αλλά το έλεγα τόσο ευγενικά που προκάλεσα κώφωση. Ήμουν πιο διακριτική κι απο τον διαιτολόγο της Britney Spears

Ο ανώμαλος
Aυτός δεν έλαχε σε μένα αλλά σε μια φίλη μου πολύ πιο θύμα/διακριτική/ντροπαλή απο μένα. Άρχισε ο τύπος να της λέει τον πόνο του για την σεξουαλική ανωμαλία του που ξεκινούσε απο την εφηβική ηλικία, αυτή συγκινήθηκε, έκατσε και άλλη 1 ώρα μέσα στο αμάξι για να συζητήσουνε και ατός της εξιστόρησε: όλο το σκηνικό που σαν παρθένος κι έφηβος τον ξελόγιασε μια ώριμη και έμαθε να ερεθίζεται μόνο όταν γδυνόταν αι αγγιζόταν και να τελειώνει μόνο όταν την έβλεπε να αυνανίζεται. Αυτή η ιστορία κράτησε μέχρι τη μέση ηλικία και κοντολογίς, ήταν ακόμη παρθένος!!
Το κλου όμως ήταν όταν της ζήτησε να κάνει κι αυτή τα ίδια για να "δει αν θα καυλώσει"!
Μια κατάσταση όπου μόνο εμείς οι χαζές μπλέκουμε.


Ο κοινός απατεώνας
Μπαίνεις, λες τον προορισμό σου και μετά απο ώρα αντιλαμβάνεσαι οτι ο τύπος πάει όπου να ναι!! Κι όταν ρωτήσεις (το πόσο έγκαιρα θα ρωτήσεις εξαρτάται απο το πόσο μαλθακός είσαι, εγώ άργησα) που στο διάλο πάει, θα σου πει "Α, Νομαρχεία είπες? Εγώ άκουσα Δημαρχεία!". Κι εγώ άκουσα οτι θα σε ΄δεσω στον πίσω προφυλακτήρα και θα σε σέρνω μέχρι να γίνει ο εγκέφαλος σου αλοιφή για τα λάστιχα, δεν ξέρω αν τα μαθες!! Κι άντε μετά να βρεις άκρη με το πόσο έγραψε το ρολόι και πόσο πρέπει να πληρώσεις.


Ο μόνος
Ο χωρισμένος, μεσήλικας, μεροκαματιάρης, με 3 δάνεια και χωρίς φίλους -μιας και όλοι τον δέχονταν οικογενειακά-, που σε παρακαλάει για λίγη παρέα κι ενίοτε σε κερνά τσιγάρο. Εμένα τουλάχιστον μου έτυχε κι αυτός και ήταν μάλλον η μόνη φορά που δεν υπήρχε σεξουαλική υπόννοια.




Ο παραδεισένιος
Καθαρό πουκάμισο κολλαριστό, ευγενικός, σοβαρός κι επαγγελματίας, με αιρ-κοντισιον και κλασσική μουσική!! Κυκλοφορεί και πριν τον πετύχω εγώ 2 φορές τον είχα ήδη ακουστά σαν αστικό μύθο!!