Λίστα δώρων - ονείρωξη

    Για να σας το κάνω πιο έυκολο, κι επειδή λατρεύω τις λίστες, κι επειδή είναι ωραίο να σου κάνει ο άλλος ένα δώρο που πραγματικά θέλεις, είπα να σας γνωστοποιήσω τις επιθυμίες μου. Γιατί αν συνασπιστείτε όλοι μαζί, θα μπορέσετε να μου πάρετε το ακριβό πράγμα που δε θα πάρω ποτέ μόνη μου. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο παραπάνω κόπος. Ένας θα το κάνει. Αντι να τρέχετε στο μολ και να μου παίρνετε βιβλία και μπιζού, θα διοχετεύσετε την ενέργειά σας εκεί που πρέπει! Ή στην ηλεκτρονική αγορά!! Θα σας έρθει και φτηνότερα αν μαζευτείτε πολλοί. Έλα, μη γαμιέστε.

    Tαυτόχρονα, είναι ένα καταναλωτικό όργιο που οργανώνω στο μυαλό μου εδω και χρόνια, και δεν μου έχω προσφέρει ακόμα. Πιθανόν να μη μου το προσφέρω και ποτέ, γι αυτό και με παρηγορεί να βλέπω οργανωμένα όλα αυτά που επιθυμώ να αποκτήσω. Οκ, αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος που κάνω αυτό το ποστ. Καθαρό οφθαλμόλουτρο.

Το λοιπόν, αντί να μου φέρνετε μαλακίες στα πάρτι, βάλτε 20 άτομα απο 5ευρώ και πάρτε μου ΑΥΤΟ:

A. Φυσικά θέλω και αυτό, γιατί γαμάω στα πλήκτρα. Όταν λέμε γαμάω, εννοούμε στο δύσκολο κεντάω, οχι αστεία. Στο Public του Συντάγματος, που πάλαι ποτέ, μια φορα κι έναν καιρό, είχε στο υπόγειο όλο το Rock Band στημένο, με 100άρα οθόνη!, ανέβαινα πάνω και οι άνθρωποι σταματούσαν για να θαυμάσουν τις υπέροχες μελωδίες που έβγαναν απ τα κουμπάκια μου. Και μου κάναν παραγγελιές απο τη λίστα του παιχνιδιού. Αείμνηστες στιγμές.

   Τώρα, αν θέλετε μετά να μου πάρετε και το Guitar Hero, νταξ, δε θα με χαλάσει. Καθόλου. Θα πάρετε έξτρα κομμάτι τούρτας και θα είστε ο καλεσμένος της βραδιάς, με στέμμα και βραβείο καλύτερου δώρου και όλα. Α! Εγώ τις τιμάω τις καλές ιδέες σας.

    Eπίσης, τώρα που θα πάρω πλειστέσιο, και θα γίνει τ'όνειρό μου πραγματικότητα μετά απο 15 χρόνια, θέλω αυτό (δε σας λέω τι είναι, θα πρεπε να ξέρετε)

κι αυτό

και αυτό

Εντάξει, αυτό θα το πάρω μόνη μου, μην μπείτε στον κόπο, απλά ήθελα να σας το δείξω.
Κι αυτό

Έτσι! Γιατί Ή ΕΙΣΑΙ ΦΛΩΡΟΣ Ή ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ! Άλλο ένα παιχνίδι που οι αληθινοί gamers απαξιούν και να το φτύσουν, εγώ όμως είμαι φλώρα, και nerd, και σπανίως βρίσκω αντάξιό μου στα παιχνίδια γνώσεων (ή θα είναι όλοι αγράμματοι ή θα είναι κάτι τρομακτικοί τύποι που δεν κάνουν τίποτε άλλο απ το να αποθηκεύουν στο μυαλό τους άχρηστες πληροφορίες) και δε θα με χάλαγε να το 'χα. Δίνει στο τρίβιαλ μιαν άλλη χάρη. Εντάξει, τέρμα τ'αστεία.

κι αυτό.
(To Tomb Raider που βγαίνει τώρα, μαλάκες!!! Must.....have.........aarrghhh!)

Και αυτό.

Άντε, για να νιώσω λίγο αγοράκι, θα θελα κι αυτο

κι αυτό

Και γρήγορα!



   Φυσικά, θέλω εδώ και χρόνια να κλείσω τα παιδικά μου τραύματα, που έχασαν........


......... πολύτιμα τεύχη του περιοδικού Κόμιξ, τα οποία έχουν πια εξαντληθεί.(όχι φυσικά το 100!! Το 100 δεν χάνεται!!!! Και το 1 δεν το απέκτησα ποτέ).

   


..........πολύτιμες κούκλες Μπάρμπι που η μάνα μου φαγώθηκε να στείλουμε στη Βοσνία γιατί "δεν τις έπαιζα πια", η Αγκομαχώντας, η Γιασμίν και η Ωραία Κοιμομένη. (χάλια φαίνονται τώρα)

 EEEEEEEEE

     

χμ, εμ, ναι.

   Ε δεν μπορώ να μην κάνω μια μικρή παρένθεση τώρα, και να πω οτι όταν είχα μόνο τη Γιασμίν (ήταν και η 1η μου κούκλα Ντισνευ, οι άλλες ταινίες βγήκαν μετά σε βιντεοκασσέτα, και σε κούκλες) είχε ο ξαδερφούλης μου τον Αλαντιν (να να! Έτσι ήταν η Γιασμίν μου, όχι σαν αυτήν την κακοβιασμένη που 'βαλα απο πάνω).

   Η Γιασμίν μου, όπως βλέπετε κι εσείς, ήταν πολύ όμορφη και περιποιημένη για τον ρακένδυτο Αλαντιν-μαδαφάκαααα. Και σε συνδυασμό με τον Action Man (είσαι σούπερ Αλβανός!) που έστεκε δίπλα, ο Αλαντιν δεν έπιανε μια. O ΆξιονΜαν ήταν νίντζα!! Είχε ουλές στο προσωπο, τετράγωνο πηγούνι, μούσκουλα και αστεράκια-κλοπάκια-μπρελοκ. (ανατρέξτε στο πλοκάμι)

    Οπότε ήταν θέμα χρόνου να αρχίσουμε να βάζουμε τον Αλαντιν να κυνηγάει τη Γιασμίν, αυτή να μην τον θέλει και να τον λέει Αλβανό (ήταν τότε το κύμα μετανάστευσης και η γνωριμία με τον ρατσισμό), να έρχεται ο ΆξιονΜαν και να δέρνει τον Αλαντίν, και μετά η Γιασμίν και ο ΆξιονΜαν να κάνουν σούπερ παθιασμένο κι άφυλο σεξ, ενώ χτυπιόσαντο μετωπικά στα μούτρα.

  

   Να συνεχίσω αυτά που νοσταλγώ και επιθυμώ ξανα.

..........Πολύτιμα βιβλία πολυαγαπημένα μου, όπως "Ο παραμυθένιος κόσμος του Δάσους" και την Ελληνική Μυθολογία, όλα των εκδόσεων Στρατίκη, τι γαμάτα...

    

    

  


     



........και πολύτιμες κασσέτες του game boy, που εχάθησαν στον κυκεώνα ανταλλαγών και δανεικών-αγύριστων. Τα κλασσικά παιχνίδια που έπαιξα μικρή και αγάπησα. Είναι πάμφτηνα, απλά θα πρέπει να τα παργγείλετε απ το ebay. Σκοπεύω να το κάνω κι εγώ, αλλά θα μου πάρει πολύ περισσότερο χρόνο απ'οτι μια μαζική προσπάθεια όσων με αγαπούν.

     ω ναι, εχω GB advanced       

(it's ok, τα Super Mario I & II ξεκουράζονται ασφαλή στο συρτάρι μου). ΤΑ ZELDA TA ΘΕΛΩ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, Ε!!!

   Επίσης, άσχετα με τα παιχνίδια, θα θελα μια φουσκωτή πισίνα για τη βεράντα μου, η οποία ήταν επιτακτική ανάγκη τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια όπου έμενα Αθήνα και δούλευα, και δεν αξιώθηκα να πάρω. Μια, όχι πολύ μικρή, για να χωράει και παρέα. Κατα προτίμηση τέτοιο μέγεθος

   

και φυσικά, χωρίς τα βρωμόπαιδα μέσα.

    Tέλος, θέλω μια δική μου, καλή σκηνή για καμπινγκ. Όχι μικρή. Όχι βαριά. Όχι παλιά. Όχι ακριβή. Όχι σαν τρίγωνο τίπι που είναι η δικιά μου, που χρονολογείται απο το 1980 και στέκει σε σκελετο σχηματος Π (δεν στέκεται). Και όχι παμπάλαια, γεμάτη ρετσίνια, πάλι απο το 1980 και χωρίς σίτα, με αποτέλεσμα να μπαίνουν μέσα ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΔΑΡΟΥΣΕΣ κι εγώ να βγαίνω έξω ουρλιάζοντας και να μη με φιλοξενούν οι γειτόνισσες στην πανάκριβη σκηνή τους, γιατί ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ 2!!
    Οχι. Θέλω μια σκηνη μεγάλη, ευάερη, ευήλια, να έχει ύψος τουλάχιστον 170 για να μη χρειάζεται να σκύβω, με τόσο ύψος θα χωράει σίγουρα 4 άτομα οπότε κομπλέ, με εξτρά κάλυμμα για τον ήλιο, με σίτες και παραθυράκια για να αερίζεται και να κλείνει εντομοαπωθητικώς, και να στήνται με τον γνωστό νορμάλ τρόπο (όχι Π, όχι δύο ανάποδα Λάμδα, όχι στρογγυλή, όχι την πετάω στον αέρα και ανοίγει.). Αυτά. Γιατί βαρέθηκα να δανείζομαι.

Και μια υποβρύχια κάμερα για να βγάζω τέτοιες φωτο