ΔΕ ΡΑΘ ΟΦ ΚΑΝ

Πο ρε πούστη! Ήμουν τόσο τσαντισμένη σήμερα το πρωι.

   Κλασσικά, μέχρι να φτάσει η προσβολή στον εγκέφαλο, είχαν περάσει 2 μέρες. Αλλά αυτό ήταν. Ξενέρωσα τελειωτικά και με το έταιρο μέλος του ζευγαριού της Αγίας Παρασκευής. Αυτό που κάποτε ήμαστε κώλος και βρακί!! Είχα κάνει και κολάζ με τις φάτσες τους μεταξύ άλλων...ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ!

 Αυτή τη φορά, ο εναπομείναν "φίλος" και φέρων όρχεις που πια κρέμονται αδιάφορα στα μάτια μου, περιοδιάστηκε μόνος του με το να με πει γύφτο. ΓΥΦΤΟ! Κι ο λόγος? Επειδή κάναμε δώρο, σε έναν κοινό φίλο, των 40 ευρώ και το χωρίσαμε δια του 4 (10 ευρω έκαστος, χαϊβάνια). . . . . . . . . . 

   Για να το πω με ακρίβεια, κάνω τηλέφωνα, βρίσκω τι θα αρέσει στο παιδί, κάνω κι άλλα τηλέφωνα και μαζεύω χρηματοδότες, σηκώνομαι το πρωι και πάω με συγκοινωνία να πάρω το δώρο ενώ πνίγομαι στις δουλειές, λεφτά δεν έχω κι αυτά που δίνω τα απομυζώ μετα γκρίνιας...... Ενώ αυτουνού του στάζει η πρακτική κάθε μήνα 700 ευρόπουλα, σηκώθηκε τελευταία στιγμή με τ'αμαξάκι του και πήρε ένα ουίσκι απο μια κάβα.........ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Ο ΓΥΦΤΟΣ?? 

   Και για να επισφραγίσει την ταφόπλακα που έβαλε στη φιλία μου για το άτομό του, είπε και το χαριστικό επιχείρημα.."Τα ρούχα που φοράς πως τ'αγοράζεις?".

..............................Αγόρι μου.............................Το 16χρονο γειτονάκι μου κυκλοφορεί στην τρίχα και καλοχτενισμένο, και με βλέπει να γυρνάω το βράδυ σπίτι με ένα σάκο για παντελόνι, μαλλί τρελής και τι-σερτ απο το καλοκαίρι ξεχασμένα. Και νομίζει οτι είμαι σιτεμένη κι εγώ νιώθω γρια-Κατίγκω στο 16χρονο. Κοινώς ΔΕ-ΛΕΣ-ΣΕ-ΜΙΑ-ΓΥΝΑΙΚΑ-ΠΟΥ-ΕΧΕΙ-ΝΑ-ΨΩΝΙΣΕΙ-ΜΗΝΕΣ-ΟΤΙ-ΕΙΝΑΙ-ΣΠΑΤΑΛΗ!!!!!!!!!!!!!!! Μαλακα μαλακα μαλακα!!!

Έλα, πούλος ο μονόχνωτος. Όσο το σκεφτόμουνα τόσο σιχτιριζόμουνα.

  Άκουσα μέταλ και φούντωσα. Μετά άκουσα και μια συμφωνία Μπετόβεν και συφιλιδιάστηκα!!! Σε συνδιασμό με το γατάκι μου, το Πειρατίνι, που έχει εξαφανιστεί εδω και 4 μέρες, οι εναλλαγές διάθεσης απο μένος σε πένθος εναλλάσσονταν πιο γρήγορα κι απ'οτι σχολάνε οι υπάλληλοι της γραμματείας μου.

Το οτι ήμουν στην πολεοδομία δε βοηθούσε ΚΑΘΟΛΟΥ.

   Στην αρχή σκυλόβριζα (απο μέσα μου), όποια τσούτσα μου τρωγε τη σειρά. Πέραν της 3ης φοράς, συνήθισα. ΣΤΟ ΑΙΜΑ! Για την ακρίβεια, απέκτησα αυτο το  μοσχαρίσιο βλέμμα ημι-στωικότητας και ημι-θα σου γαμούσα αλλά κρατιέμαι.
 Όσο για την εξυπηρέτηση...ανυπέρβλητη.

Για να πάρω αίτηση, ουρά.

Για να καταθέσω την αίτηση, ουρά.

Για να με παραπέμψουν να πάρω φωτοτυπίες που πάνε ασορτί με την αίτηση, ουρά.

Για να βγάλω φωτοτυπίες...όχι, εκει δεν είχε ουρά, είχε ΦΡΑΓΚΟΦΟΝΙΑ!

Για να πάω τις φωτοτυπίες για επικύρωση μπας και καταθέσω εκείνη την αίτηση που λέγαμε...ουρά.

Για να πάω με τις επικυρωμένες μου φωτοτυπίες να μου πουν ΑΝ υπάρχει αυτό που θέλω σήμερα, η ουρά της ουράς ω ουρά (και η τσουτσα να με αγνοεί στην ουρά για να ρωτήσει "ένα λεπτό" κάτι...ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΙΚΟΣΙ ΜΑΝΔΑΜ).

Για να πάω με τα επικυρωμένα μου και να καταθέσω την αίτησή μου για κάτι που ήξερα οτι δεν θα το έπαιρνα σήμερα...τεράστια ουρά και δύσθυμη μεσήλιξ υπάλληλος (έχει αναλυθεί σε προηγούμενο ποστ η περίπτωσή της).

............

Τη δε έξοδο (όοοοοοοχι, δεν τελείωσα!!), δηλαδή αυτόν τον διάδρομο του 1,2 μέτρων που αποκαλούν έξοδο, έχει φράξει κήτος με σαπιοκοιλιά διαστάσεων μπουλντοζιέρας χαλαρά, το οποίο κοιτάει κάτι στον τοίχο και βήχει, ή μάλλον, φτύνει τον πνεύμονά του περιοδικά (δλδ με ρυθμό, θεωρητικάριοι) με ανοιχτό το στόμα.

Στην ενδιάμεση παύση, τρέχω να περάσω αλώβητη ΑΛΛΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ Ο ΚΑΡΚΙΝΙΑΡΗΣ, ΜΟΥ ΡΙΞΕ ΟΛΗ ΤΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ ΜΕΣΩ ΣΤΑΓΟΝΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΒΡΩΜΕΡΟΥ ΧΝΩΤΟΥ ΣΤΗ ΜΑΠΑ. Γιατί δεν τον έβρισα κι αν δεν ένιωθε, γιατί δεν του ριξα μια γονατιά στ'αρχίδια, θα το αναλύσω με τον ψυχαναλυτή μου. Πάραυτα!!

..............

..................

........................Το λοιπόν, βγαίνω έξω αφρίζοντας!

Ακούω, ακούω κλασσική, μπας κι εκπολιτιστώ αλλά Πολεοδομία-Τσαϊκόφσκι, σημειώσατε 1.

Σε μια καταδικασμένη προσπάθεια να ξεχάσω το Πειρατίνι μου, ξόδεψα αλλόγιστα το βδομαδιάτικό μου σε κουβάρια μαλλιών, αλλά τελικά έμεινα με άδειες τσέπες και με μουσκεμένα κουβάρια. (ποιητικό but true). 

Και 2,10 να'ναι οι ώρες σας, για ένα πιτόγυρο!

Υ.Γ. :  Όποιος βρει το αντίθετο του σκεφτόμουνα και σιχτιριζόμουνα, κερδίζει σόπινγκ με τον μονόχνωτο.